دیسکیلر(جهت از بین بردن رسوب و دیگهای بخار و سیستمهای حرارتی)
به منظور زدودن رسوبات و محصولات خوردگی سیستم های خنک کننده، لوله های بویلر و تجهیزات وابسته به آن از اسید ها استفاده میشود، در این میان دیسکیلر بر پایه اسید کلریدریک (HCL) بیشترین کاربرد را داشته.
دیسکیلر در غلظت های 5 تا 15 درصد وزنی تا درجه حرارت 80 درجه سانتیگراد جهت شستشوی اسید به طور گسترده استفاده میشود، این اسید قادر به زدودن رسوبات کلسیمی و تمامی رسوبات حاوی اکسید های آهن میباشد.
در حال حاضر دیسکیلر مهمترین اسید برای این منظور در دنیا میباشد. مهمترین خاصیت این اسید ظرفیت بالای آن برای حل نمودن لایه های اکسیدی میباشد.
سایر اسید های دیگر نظیر اسید سیتریک، سولفوریک، نیتریک، استیک و غیره نیز برای این منظور استفاده میگیرند، ولی غالبا مصارف آنها برای کاربرد های خاص میباشد.
باید توجه داشت که تعدادی از روشهای شستشوی شیمیایی با اسید در مواقعی که سیستم در حال کار است انجام میگیرد، اما بهتر است اینکار در زمانیکه سیستم از مدارخارج است صورت گیرد. تجهیزاتی که باید مورد شستشو قرار گیرند از کل سیستم جدا می شوند و اسید توسط یک پمپ در یک مسیر بسته به گردش در می آیند. کارایی این روش در سیستم های در حال کار منوط به پمپ کردن محلول اسید به ورودی مبدل حرارتی یا یک مجموعه حرارتی است.
در این عملیات قطعه مورد نظر در سیستم در محلول اسیدی غوطه ور می شود، محلول اسیدی ابتدا لایه های اکسیدی را در خود حل می نماید.
لازم به ذکر است در صورت عدم حضور بازدارنده های مناسب در محیط اسیدی، فلز اصلی نیز در معرض حملات اسید واقع شده و خورده میشود، لذا استفاده از بازدارنده های اسیدی نه تنها حفاظت از فلز اصلی را ممکن می سازد بلکه مصرف اسید را نیز تقلیل می دهد.

 بازدارنده های خوب باید تا حد امکان خواص زیر را دارا باشند:
1- سطح فلز اصلی را از صدمات حاصل از اسید به خوبی محافظت نمایند، ضمن آنکه خاصیت شستشو دهندگی اسید را کاهش ندهند.
2- در غلضتهای پایین موثر بوده و درجه حرارتهای بالا را تحمل نمایند.
3- از نظر شیمیایی پایدار بوده و تجزیه نشوند.
4- خاصیت شویندگی خوبی را دارا باشند.

البته بدیهی است یک بازدارنده نمیتواند به تنهایی همه این خواص را در بر داشته باشد، بنابراین بازدارنده های تجاری ترکیبی از چندین ماده شیمیایی می باشند.